سلام عليکم
به نظر بنده دلايل متعددي داره که اين‌ها به ذهن من ميرسه:

1- طيف اصلاح‌طلب براي انتخابات در ادوار مختلف از 1 يا 2 سال پيشتر و شايد قبلتر برنامه‌ريزي مي‌کنه، رايزني‌ها انجام مي‌شه و افراد حاضر تا حدودي مشخص مي‌شن. وظايف تقسيم مي‌شه و...
اين مسئله اونقدري برنامه‌ ريزي شده است که مثلا در فيلمهاي جشنواره‌ي فجر که حداقل 4-5 ماه پيش از جشنواره روند توليد اون‌ها اغاز شده بود،‌ رنگ انتخاباتي اصلاح‌طلب‌ها به وفور ديده مي‌شد.
اون‌ها برنامه ريزي مي‌کنن، تيم رسانه‌اي وظيفه‌اش رو مي‌شناسه، در فضاي مجازي به صورت دقيق سراغ چيزهايي که بايد برن مي‌رن و نتيجه مي‌گيرن.
در مقابل جناح اصولگرايي دو هفته مونده به انتخابات تازه افراد حاضر در ليست رو معرفي مي‌کنه. بعد بحث پيش مياد که چرا فلان شخص در ليست نيست؟ و اين دعواها تا 20 ساعت قبل از انتخابات هم ادامه پيدا مي‌کنه و مثلا مي‌بينيم در همايش اصولگرايي در حوزه هنري در يک جلسه واحد، دو ليست انتخاباتي مياد. افراد حاضر در مراسم امروز از راي ب 16 نفر ميگن،‌ درحالي‌که روز قبلش کسي مثل اقاي پناهيان گفته بود به 10 نفر راي بديد.
تيم‌هاي رسانه‌اي اصلا وظايف‌شون رو نمي‌شناسن و اگر هم بشناسن نمي‌دونن چه طوري بايد عمل کنن.

2- وقتي انگليس از جرياني حمايت مي‌کنه،‌ اون جريان بايد بيزاري خودش رو ابراز کنه که بعضي از اون اشخاص اينکارو کردن و بعضي نکردن، اما لزومي نداره جناح مقابل ليست خودش رو ضدانگليسي بنامه،‌ وقتي که اصلا در اين بازي وارد نشده.
تبليغات روي اين زمينه باتوجه به اينکه مردم تهران متاسفانه بسياري از اخبارشون رو از همون انگليس يعني بي بي سي دريافت مي‌کنن، ميتونه با واکنش برابر برشه که همينطور هم شد.
جناح اصولگرايي کافي بود يک بار اعلام کنه که اين انتخابات در داخل ايرانه و اگر دعوايي هم هست، بين ما و در داخله. همونطور که امام خامنه‌اي گفته ربطي به انگليس نداره. طيف مقابل هم بااينکه در داخل نظام هست، از طرف مقابل ابراز برائت کنه.
همين و والسلام!
اين بازي رو به سمت اين طرف مي‌کشوند. هم مرزبندي قائل بودند. هم تلويحا گفته بودند که رهبري گفته برائت بجوييد و هم انگليس رو وارد سبد انتخاباتي ايران نکرده بودند.