پس يا قضاوت نکنيد، يا به شنيده ها اکتفا نکنيد..

به فرموده حضرت علي ع :بين حق و باطل چهار انگشت فاصله است.

دوم اينکه

راجع به هيچ فردي بر اساس رفتار اطرافيان يا بقولي شاگردان قضاوت نميکنن، بلکه رفتار و عقايد و صحبتهاي خود شخص رو مورد سنجش قرار ميدن.

سوم اينکه

در طول تاريخ جنگ هاي زيادي بوده، افراد زيادي از خود گذشتگي کردن و قابل ستايش،

اما هدف از خلقت خداوند، ايا بررسي اين مسايل بوده؟ ايا بدترين ظلم هاي تاريخ نسبت به ائمه معصوم نبوده؟

مگر نه اينکه به اين دنيا وارد شده ايم براي امتحان؟

نبايد رفتار و سيره برترين مخلوقات خدا و کتاب خدا رو مورد بررسي و الگو قرار بديم؟

ايا نهايت 70 يا 80 سال عمر کافيه؟ که بخواهيم سرگرم مسايل ديگه هم بشيم؟